هیرشمن هرچند در برخی از آثار خود به شیوه‌ای ادبی سعی در باز کردن معماهای مختلف توسعه، اقتصاد و بصورت کلی تاریخ می‌کند ولی همچنان در پیوند روشنی با فضای دانشگاهی و علوم اجتماعی متعارف باقی می‌ماند. از همین رو است که وی را می‌توان اقتصاددانی برجسته و در عین حال اندیشمندی سیاسی دانست.
ازآنجا که عینی‌بودن و جهان‌شمول‌بودن علم بر تجرید و انتزاع‌گری مبتنی است، این امور به معنای دقیق کلمه تبعات نامطلوبی به همراه خواهد داشت. اصحاب نظر، به‌رغم ارباب عمل، تمایل دارند که استبداد را از طریق مفاهیم خود تحمیل کنند و به دور از تجارب درونی‌ای که زندگی را معنادار می‌سازند، دست به تجرید و انتزاع بزنند.
در این کتاب تاریخ پدیدارشناسی از طریق آثار هوسرل، هایدگر، مرلوپونتی و سارتر و نیز استدلال‌‌های آنها علیه روان‌شناسی علمی و بازپرسی انتقادی‌شان از روان‌شناسی گشتالت بررسی شده و از انتقاد‌های رویکرد‌های شناختی به هوش مصنوعی صحبت می‌شود.
«جامعه شناسی شناخت» شاخه جدید از دانش جامعه‌شناسی است که در صد و پنجاه سال اخیر نخست در فرانسه و آلمان و سپس در سایر کشورها مورد توجه قرار گرفته است. اما این بدان معنا نیست که پیش از این‌ها رابطه میان جامعه و اندیشه انسان‌ها از دید اندیشمندان و فیلسوفان مغفول مانده است.
گفت‌وگو با کانت یا ساخت‌شکنی تفکر او به معنای مواجهۀ اهداف فکری هایدگر با یکی از تأثیرگذارترین فلاسفۀ غرب و سنجش میزان تحقق‌یافتن عملی فکری هایدگر است
عامل دولت و جامعه، تکلیف وضعیت آزادی انسان و حفظ و تداوم آن را روشن می‌سازد. اگر دولت بیش از اندازه قوی و جامعه خیلی ضعیف باشد، مسیر استبداد طی می‌شود؛ چه‌بسا در قالب جباریت دیجیتال!
پرسش پیش روی ما همواره این است که آیا پیشرفت شتابان تکنولوژی به بهبود زندگی و رفاه آن کمک کرده است یا ما را به‌شکل فزاینده‌ای چنان از خود بیگانه کرده که به بردگان تکنولوژی بدل شده‌ایم.
این اثر نه تنها زیر نظر و با مشارکت یکی از برجسته‌ترین فلاسفه سیاسی قرن بیستم یعنی لئواشتراوس تالیف شده، بلکه هرکدام از فصول آن توسط متفکران شناخته شده حوزه فلسفه سیاسی نگاشته شده است.
این مقالات با تأکید بر سیمای کلی اندیشه‌ی پدیدارشناسان ـ به‌ویژه ادموند هوسرل که مؤسس این جنبش است ـ نوشته شده‌اند و در ترجمۀ آنها تمرکز اصلی مترجم، بر تمایزِ مفرداتِ ایشان بوده است.
شروع درک «خرد تاریخی» را باید آغاز درک فلسفی انسان دانست؛ یعنی ایجاد تصوراتی دربارۀ شروع جامعه و تاریخ انسانی و پیدایش انسان به مثابه «موجود زندۀ عاقلۀ مدنی الطبع».
موضوعات اساسی فلسفۀ سیاسی چنان با زندگی عملی عجین می‌شوند که ارزش‌گذاری‌ها را پشت سر گذاشته و فارغ از سوگیری، راه را برای توصیف مواجهۀ این موضوعات به‌عنوان شالودۀ بحث سیاسی و زندگی اجتماعی می‌گشاید.
این کتاب، پاسخ کلیشه‌ای و رایج از مفهوم مدرنیته و ریشه‌ها و زمینه‌های ظهور آن را به چالش می‌کشد
منفعت پس از گذران دوران تلقی منفی از آن با غسل تعمیدی که آدام اسمیت به آن داد و حسن تعبیری که از آن ارائه کرد چنان در جامعه بازار جا افتاد که على الظاهر ذره‌ای تشکیک در برداشت‌های متفاوت از آن جایز نیست.
فیلسوفان از قرن نوزدهم بدین‌سو با اطمینان ما را متقاعد کرده بودند که خدا مرده است یا به‌زودی خواهد مرد و تصور نمی‌شد که امر الهی بتواند برای مدتی طولانی دوام بیاورد.
«ریشه‌ها»، حکایت «گسست» لئو اشتراوس از آلمان و «پیوستن» بدان است.
مجموعۀ پیش رو می کوشد صدرا را نه تنها از سوی فلسفه، بلکه با همۀ بلندای قامت او به نظاره بنشیند.
مجموعۀ اندیشه های ابن سینا می کوشد او را با همۀ بلندای قامت او به نظاره بنشیند.
مجموعۀ اندیشه های مولوی می کوشد او را نه تنها از زاویه یک ادیب و شاعر، بلکه با همۀ بلندای قامت او به نظاره بنشیند.
کتابی که پیش رو دارید، درآمدی است بر ساختار و نگاه تحلیلی-تاریخی تفکر میان فرهنگی.
شاملو در میان معاصران خود بیش ترین مخاطبان را داشته. چرا؟ برای اینکه از نیست انگاری به عشق گریخته و ناخواسته به دیگران این دریافت اجمالی را منتقل کرده.
رازوارگی سلامت در سپهر فکر گادامر، در اصل، ادامه تلاش برای پاسخ گفتن به همان پرسشی است که وی در همه آثارش آن را پی گرفته است.
تراژدی تقدیر این نماد مشهور، با تراژدی زندگی و فعالیت آن فیلسوف تنهای اهل مالزبری، علی رغم حکمت این جهانی و معاشرتی بودنش، متناظر است.
لئو اشتراوس در این اثر از طریق شرحی دقیق بر مشهورترین آثار سقراطی کسنوفون -خاطرات، آپولوژی و ضیافت- راهی را برای فهم روایت کسنوفون از سقراط می گشاید.
میان تاریخ مندی و حضور تاریخ مند انسان در جهان و تجربه ی او از امر متعال و تسامحاً تاریخ متعالی، نسبت عمیق و بنیادینی وجود دارد.
اهالی رشتۀ باستان‌شناسی به‌خصوص در مناطق غیراروپایی جهان نظیر ایران باید توجه کنند که ایدئولوژی استعماری در بطن باستان‌شناسی قرار دارد.
علامه طباطبایی تشنه آشنایی با عوالم متفاوت بود گستره عالم انسانی را بسیار وسیع تر و متنوع تر از هم کسوتان خود که در سنت های فلسفی و عرفانی و کلامی رشد کرده بودند می دید.
